Kur dikush thotë "feminizëm", dimensioni politik emancipues duket i qartë. Megjithatë, si qëndron ajo me feminizmin në kushtet bashkëkohore të përhapjes liberale të feminizmit në feminizëm? Në tre deri në dy dekadat e fundit, i ashtuquajturi art feminist por edhe prodhimi

kërkimor i dekadave post-socialiste u deterritorializuan ose më mirë u riterritorializuan nga sistemet e globalizuara të cilat janë zhytur thellë (si të gjitha sferat e jetës) në mënyrat e brendshme të prodhimit kapitalist dhe edhe në dhunën identitare të ushtruar në mënyrë të ndryshme. Kështu, pyetja e thjeshtë si të hulumtohet dhe kurohet apo si të jetohet dhe të veprohet në terma feministe është kthyer me urgjencë të përtërirë.

Katja Kobolt, një studiuese dhe kuratore e cila ka qenë e angazhuar me kërkime dhe kurime feministe në iniciativa të ndryshme feministe dhe postmigrante në zonën e referuar historikisht si "Evropa Qendrore" dhe më vonë e fragmentuar në Evropën "perëndimore" dhe "juglindore", propozon të shikohen urgjencat e kurimit feminist sot përmes thjerrëzës historike të pozicionit relacional të artit në projektin e quajtur modernitet. I lidhur me karakteristikën themelore të modernitetit si res publika, moderniteti hapi hapësira (treg dhe forum) për llojin e ri të publikut - masat - dhe kështu arti, si sferat e tjera shoqërore të (ri)prodhimit të përfaqësimit, ishte (përsëri) i pashmangshëm. Lidhur me çështjen e pushtetit dhe qeverisjes. Kjo pyetje historikisht është luftuar kryesisht në aspektin e autonomisë, veçanërisht në lidhje me pragmatikën e artit (për çfarë duhet të flasë arti dhe çfarë duhet të bëjë dhe si?) dhe në raportin e artit me fushat e tjera të (ri)prodhimit të përfaqësimit. (politika, sektori akademik, kultura masive dhe industria e kulturës, etj.)Duke përsëritur pyetjen në një kontekst feminist, fokusi zhvendoset tek agjencia e prodhimit, prodhuesit ose çështja e marrëdhënieve në prodhim dhe autorësisë: Si përjetësohet fuqia e përfaqësuesit në kushtet e prodhimit në kohën e kapitalizmit të financuar? Si mund të ndërhyjë kurimi por edhe kërkimi feminist në këto kushte prodhimi? Dhe cilët janë kufijtë e një ndërhyrjeje të tillë?

Biografitë:

Katja Kobolt, është studiuese, kuratore dhe pedagoge arti. Kobolt ka iniciuar dhe realizuar projekte kërkimore, botimesh, arti dhe kulturore në bashkëpunim me grupe feministe dhe postmigrante (p.sh. kolektivi kuratorial transjugosllav Red Mined, n*a*i*l*s hacks*fakte*fictions) dhe institucione (p.sh. Qyteti i Grave Ljubljana, 54. Tetor Salon Beograd, Lothringer 13 Mynih) dhe dha mësim në Universitetin e Arteve të Berlinit dhe Universitetin Humboldt si dhe në Universitetin Ludwig Maximilian të Mynihut. Ajo aktualisht mban një hulumtim Marie Skłodowska-Curie Actions pozicioni bashkëpunëtor hulumtues në Institutin e Studimeve të Kulturës dhe Kujtesës në ZRC SAZU Ljubljanë.

Jelena Vesić është kuratore, shkrimtare, redaktore dhe ligjëruese e pavarur. Ajo është aktive në fushën e publikimit, hulumtimit dhe praktikës së ekspozitës që ndërthur teorinë politike me artin bashkëkohor. Ekspozitat e saj më të fundit janë Story on Copy (Akademia Schloss Solitude, Shtutgart) dhe We are Family (Ne jemi familje) (me Natasa Ilić) paraqitur në Pawilion, Poznan, pjesë e www.d-est.com. Vesić gjithashtu ka kuruar lligjeratat - përformancat (MoCA, Beograd dhe Kölnischer Kunstverein, me Anja Dorn dhe Kathrin Jentjens) si dhe projektin e ekspozitës kolektive Political Practices of (post-) Yugoslav Art (Praktikat politike të Artit (post-) Jugosllav), i cili në mënyrë kritike shqyrtoi konceptet historike të artit dhe narrativët mbi artin Jugosllav pas shpërbërjes së Jugosllavisë. Libri i saj i fundit, On Neutrality (Për Neutralitetin) (me Vladimir Jerić Vlidi dhe Rachel O'Reilly) është pjesë e edicionit të Non-Aligned Modernity (Modernintetit të pa-bashkuar) të Muzeut të Artit Bashkëkohor, Beograd.