Konferenca 2 në Shkolla Verore si Shkollë 2022
20 gusht 2022, 20:00
Vendi: Klubi i Boksit
Dëgjim publik për të kujtuar çfarë, për kë dhe pse Manifesta.
Shkolla verore si shkollë 2022 Konferenca 2: Dëgjim publik për të kujtuar çfarë, për kë dhe pse Manifetse me Suzana Milevska, Miljana Dunđerin, Daniel Cosentino, Kursi 4 Vendndodhja: e udhëhequr nga Florina Jerliu dhe pjesëmarrësit Ardijana Binakaj, Andia Kolshi, Doruntina Sylejmani, Drenusha Dalipi, Endrit Jashanica, Endrit Mecini, Olta Hasanaj, moderuar nga Albert Heta.
Konferenca largohet nga vëzhgimi i përkufizimeve dhe roleve të dëgjimit publik në nivele të ndryshme të qeverisjes në shtete dhe shoqëri të mbajtura nga dhe që funksionojnë nën një qeveri të deklaruar të hapur. Sipas praktikës parlamentare të Kosovës, dëgjimi publik mund të përkufizohet si një mekanizëm për mbledhjen e informacionit që përdoret nga komisionet
parlamentare për të rishikuar politikat dhe për mbikëqyrjen e qeverisë. Për më tepër, formati ofron mundësi që komisionet parlamentare të dëgjojnë ekspertët që heshtin, të zgjerojnë listën e pyetjeve dhe të ngrenë pyetje.
Konferenca 2 e Shkollës Verore si Shkollë 2022 synon të ofrojë hapësirë publike për zëra, vëzhgime, diskutime dhe lexime të kontekstit, proceseve dhe dëshmive mbi operacionet e Manifesta 14 bienales dhe në vazhdim e sipër në Prishtinë, të përshëndetur sot nga disa në shtypin ndërkombëtar si histori. tashmë të përfunduar.
Biografitë:
Suzana Milevska, Ph.D., është kuratore dhe teoriciene e artit dhe kulturës pamore, me seli në Shkup, Maqedonia e Veriut. Projektet e saj kërkimore teorike përdorin kritikën institucionale postkoloniale dhe feministe të regjimeve përfaqësuese të pushtetit hegjemonist në arte dhe kulturën vizuale. Ajo është e interesuar për dekonstruksionin dhe dekolonizimin e trashëgimive kulturore të diskutueshme në institucionet e artit, koleksionet dhe hapësirat publike. Projektet e saj kuratoriale fokusohen në praktikat bashkëpunuese dhe pjesëmarrëse të artit, projektet feministe nga gra artiste që shikojnë mikrohistoritë vizuale në arkivat fotografike shtetërore dhe familjare, dhe projekte të bazuara në komunitet në solidaritet me komunitetet e margjinalizuara dhe të privuara nga e drejta. Në 2021-22 Milevska mori pjesë në Programin e Bursës për Art dhe Teori në Künstlerhaus Büchsenhausen në Innsbruck dhe zhvilloi projektin e saj kërkimor Protokollet Etike dhe Estetike të Apologjisë që u ekspozua në Galeria Neue – Innsbruck me titullin Apologoscapes – Ende jo një ekspozitë. Në vitin 2019, Milevska kuroi ekspozitën Objekte kontestuese/Subjekte të turpëruara në Universitetin Politeknik të Milanos si hetues kryesor i TRACES – Transmetimi i Trashëgimisë Kulturore Kontestuese me Artet – Nga Ndërhyrja në Ko-prodhim (EU Program Horizon 2020, 2016-). Nga viti 2013 deri në vitin 2015, ajo ishte profesoreshë e dhuruar e Historive të Artit të Evropës Qendrore dhe Juglindore, Akademisë së Arteve të Bukura në Vjenë. Milevska ishte një studiuese e lartë e Fulbright-it (Biblioteka e Kongresit, Uashington D.C.). Ajo ka një doktoraturë në kulturat vizuale nga Kolegji Goldsmiths në Londër. Në vitin 2012, ajo fitoi çmimin Igor Zabel për Kulturë dhe Teori.
Publikimet e Milevska përfshijnë Diferencën Gjinore në Ballkan (VDM Verlag, 2010) dhe lexuesit Makina e Riemërtimit: Libri (Instituti P.A.R.A.SI.T.E., 2010), Për turpin produktiv, pajtimin dhe agjencinë (SternbergPress, 2016) dhe brenda – Diskutimet kritike në lidhje me institucionet (bashkëredaktuar me Alenka Gregorič, 2016).
Miljana Dunđerin, është artiste dhe drejtoreshë e Qendrës Kulturore private “Akvarijus”.
Pas përfundimit të studimeve për psikologji, Dunđerin vijoj studimet në Fakultetin e Arteve në Kosovska Mitrovica. Ajo ka 13 ekspozita personale dhe mbi 50 ekspozita grupore brenda dhe jashtë vendit (Itali, Francë, Austri, Bosnje dhe Hercegovinë, Slloveni).
Pikturat e saj janë përfshirë në shumë përzgjedhje të krijimtarisë bashkëkohore të serbëve në Kosovë dhe Metohi. Është pjesëmarrëse në disa koloni artistike brenda dhe jashtë vendit. Punime të botuara në shumë botime dhe në antologji tematike ndërkombëtare në fushën e psikologjisë dhe artit. Ajo u shpërblye për krijimtarinë e saj artistike.
Ajo është themeluese dhe drejtore artistike e Qendrës Private Kulturore “Aquarius”, e cila funksionon në Kosovska Mitrovica që nga viti 2015. Themeluese dhe drejtoresh e shkollës krijuese të pikturës “Mali Atelier”. Është redaktore e programit artistik “North city jazz & blues” të festivalit ndërkombëtar. Bashkëpunëtore dhe organizatore e shumë ngjarjeve kulturore në rajon.
Jeton dhe punon në Kosovska Mitrovica.
Daniel Cosentino është një Artist Multimedial dhe edukator i specializuar në proceset dhe diskurset fotografike. Ai ka një diplomë Bachelor të Arteve në Filozofi (nendege në Teorinë e Muzikës/Kitarën Klasike) nga Universiteti Rutgers, NJ (1998) dhe një Master i Arteve të Bukura në Arte Imazhe/Fotografi nga Instituti i Teknologjisë Rochester - RIT (2009). Në periudhën 2008 - 2010, ai shërbeu si Profesor ndihmes në Kolegjin RIT i Artit dhe Dizajnit dhe në Universitetin e Shkolles Rochester te Arteve dhe Shkencave. Nga shtatori 2010 deri në vitin 2020, ai ishte i bazuar në Prishtinë si Asistent Profesor në RIT Kosovë (ish-Universiteti Amerikan në Kosovë - A.U.K) përmes Programeve Globale të Institutit të Teknologjisë Rochester. Ai aktualisht është i vendosur në New Jersey si Asistent Profesor dhe Koordinator për Artet Vizuale dhe Performuese në Kolegjin e Komunitetit të Qarkut Sussex. Grantet kryesore të Cosentino përfshijnë: "Dizajn i Komunitetit Prishtinë - Ambasada Amerikane në Prishtinë, Kosovë (2015); AMICAL - "Punëtoria Ndërkombëtare: Angazhoni Studentët në Prodhimin Kreativ Multimedial", në bashkëpunim me Universitetin Amerikan në Kajro (2014); dhe Granti i RIT Provost për Inovacionin dhe Mësimin - "Hulumtimi Mjedisor në Multi-Kampus dhe Bashkëpunimi në Media," (2012). Veprat e tij janë shfaqur së fundi në Rishikimi/Përgjigja, Vjetor i Arteve të Nju Xhersit në Muzeun e Artit të Newark; Fotografia e Re II, Muzeu i Artit i Akademisë (2020); Realizëm: Takimi me të vërtetën, Site:Galeria Brooklyn, Brooklyn, NY (2020); Gjinia në Ekuilibër: Ekspozita Kombëtare e Jurive, Qendra e Artit Barrett, Poughkeepsie, NY (2019); dhe Ekspozita e 66-të Rochester Finger Lakes, Galeria e Arteve Përkujtimore e Universitetit të Rochester, NY (2019).
Florina Jerliu është profesoreshë në Universitetin e Prishtinës “Hasan Prishtina”. Ajo ligjeron kurse të artit dhe historisë arkitektonike, teorisë dhe trashëgimisë në Fakultetin e Arkitekturës dhe Estetikën e Hapësirës në Fakultetin e Arteve të Bukura.
Jerliu mbanë diplomë si Inxhiniere Diplome të Arkitekturës nga Fakulteti i Inxhinierisë së Ndërtimit dhe Arkitekturës, Universiteti i Prishtinës (1996), Master në Arte nga Fakulteti i Arteve, Universiteti i Prishtinës (2003), dhe doktoraturë në arkitekturë dhe urbanizëm nga Universiteti i Sarajevës (2014).
Ajo është bashkëthemeluese dhe kryetare e fondacionit për arkitekturën dhe urbanizmin Archis Interventions Prishtina (pjesë e Rrjetit Archis së bashku me Archis Interventions Amsterdam dhe Archis Interventions Berlin); bashkëthemelues dhe anëtar i Bordit të think-tank-it Iniciativa e Stabilitetit të Kosovës; anëtar i ICOMOS (që nga viti 2017), anëtar i Këshillit Shtetëror për
Njohjen (e diplomës dhe kualifikimeve të huaja, nga viti 2020), anëtar i Bordit të Institutit Arkeologjik të Kosovës. Në vitet 2015-18 ajo ka vepruar si anëtare e Bordit të Institutit të Kosovës për Mbrojtjen e Monumenteve; në 2003-2008 ajo mbajti postin e Presidentes së Shoqatës së Arkitektëve të Kosovës. Jerliu është aktiv në fushën e trashëgimisë kulturore në
Kosovë përmes pjesëmarrjes si anëtar në komisione dhe juri të ndryshme të emëruar nga Ministritë e Kosovës (MYSC, MASHT).
Jerliu është autore e tekstit të Strategjisë Kombëtare për Trashëgiminë Kulturore të Kosovës 2017-2027 të miratuar nga Qeveria e Kosovës, dhe autore / projektuese e parkut të parë kombëtar arkeologjik në Kosovë: Parku Arkeologjik Ulpiana. Ajo është autore e librave: Ruajtja e trashëgimisë së ndërtuar (2016) dhe Trashëgimia kulturore e Kosovës: Konceptet dhe kontekstet e mbrojtjes (2017); dhe autore dhe bashkëautore i një numri punimesh shkencore të botuara në revista ndërkombëtare dhe lokale.
Florina Jerliu ishte pjesë e grupit punues për krijimin e Ekspozitës së Përhershme të Muzeut Kombëtar të Kosovës dhe një bashkëautor i dizajnit të brendshëm të ekspozitës (inauguruar në Shkurt 2018). Ajo është laureate e Çmimit Vjetor për Kontribut Shkencor në fushën e Trashëgimisë Kulturore "Zef Mirdita" (2018) dhënë nga Ministria e Kulturës e Kosovës.
Albert Heta është një hulumtues në studime doktorature, artist, dizajner dhe menaxher arti. Puna e tij, duke përfshirë "Është koha për të shkuar në vizitë: Nuk kërkohet vizë" (2003), një ndërhyrje publike në billbordet e British Airways në Prishtinë, "Ambasada e Republikës së Kosovës, Cetinje, Serbia dhe Mali i Zi (2004) dhe
“Bienalja e Pavijonit Kosovar të Venecias 2005” e shpërndarë përmes e-flux, nuk dështon asnjëherë të nxisë debat në lidhje me mekanizmat social, kulturor dhe politik të pushtetit.
Ai është drejtor themelues i Stacion – Qendra për Art Bashkëkohor Prishtinë dhe Summer School as School.
Endrit Mecini aktualisht është duke punuar në temën e magjistraturës në Arkitekturë, hulumtim i tij fokusohet në gjashtë dimensione të dizajnit urban në lidhje me identitetin urban të Prishtinës dhe ndryshimet e saj në kohë. Punon edhe në Komunën e Prishtinës, Drejtoria e Urbanizmit.
Doruntina Sylejmani, studente e Arkitekturës, e cila fokusohet në ndikimin social të Arkitekturës që përfshin analizën dhe kuptimin e lidhjeve ndërmjet njerëzve, aktivitetit dhe vendit.
Andia Kolshi, studente e Arkitekturës në Universitetin e Prishtinës. Andia është një studente e re e motivuar që përpiqet ta përqendrojë punën e saj në zhvillimin e vetvetes si individ përmes aspekteve dhe perspektivës arkitekturore.